The Fact About درمان بیماری پارکینسون That No One Is Suggesting

The Fact About درمان بیماری پارکینسون That No One Is Suggesting

Blog Article

اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.

دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارت‌اند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتی‌کولینرژیک. همه‌ی این داروها می‌توانند در کنترل علائم کمک کنند.

ورزش و تمرین بدنی از التهاب موجود در مغز کم می کند. از آن جایی که بیماری پارکینسون، اثرات منفی می گذارد بر روی ذهن و حافظه، ورزش و تمرین بدنی اهمیت زیادی پیدا می کند.

خشک‌شدن بدن در هنگام آغاز حرکت یا تغییرجهت (گویی پاها به زمین چسبیده‌اند)

دکتر مونا حجازی بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران در رابطه با این بیماری توضیحاتی را بیان نموده اند که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.

خوش بختانه با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه روش های جراحی، امکان تسکین علائم شدید این بیماری وجود دارد.

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است و بر نورونهای تولید کننده دوپامین (دوپامینرژیک) در مغز تأثیر می گذارد.

 برای چرخیدن ، یک دور برگشتی بزنید.  روی پاشنه  خود حرکت نکنید.

داروهای آنتی کولینرژیک برای مسدود کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک بیماری پارکینسون تصویر استفاده می شوند.  آنها می توانند به عدم انعطاف پذیری کمک کنند.

این بیماری مانع تولید دوپامین از این سلول ها می شود و در استفاده مغز از دوپامین اختلال ایجاد می کند.

درمان مناسب  پیش آگهی  را بهبود می بخشد و طول عمر را افزایش می دهد.

به طور خلاصهمی توان گفت عوامل بسیار زیادی وجود دارند که بر روی طول عمر این بیماران تاثیر می گذارد که می توان از میان آن ها به موارد ذیل اشاره نمود:

چرا ورزش درمانی برای افراد مبتلا به فلج لرزان اهمیت دارد ؟

اختلالات خواب از جمله رویاهای واضح و روشن ، صحبت کردن و حرکت در هنگام خواب